1. Coltrondoalm Nemesalmhütte Klammbachalm
Toen we in 2011 voor het eerst besloten om Oostenrijk (even?) in te ruilen voor Zuid-Tirol is het dit jaar niet anders. In 2011 waren we in het Pustertal (Meransen), vorig jaar in de Dolomieten (Val Badia), en nu dit jaar combineren we beiden.
De rit voor 2014 gaat dus naar het Hoch Pustertal in de Sextener Dolomieten, om het eenvoudig te maken logeren we in het dorp Sexten (Sesto) dat tijdens de eerste wereldoorlog ook al in de belangstelling was en zo goed als volledig vernield werd. De "souvenirs" van de oorlog zijn hier nog zeer talrijk aanwezig, worden waardig herdacht en in stand gehouden maar niet zo commercieel ge-exploiteerd zoals we dat in onze Vlaamse Velden gewoon zijn. Zo is er in Sexten een (gratis) degelijk uitgebouwde tentoonstelling door de plaatselijke heemkundige vereniging Bellum Aquilarium alsook een openluchtmuseum dat we jammer genoeg niet konden inpassen in ons programma.
We verbleven in Gästehaus Gruber, een zeer aangenaam adresje waar men er alles aan doet om het de gasten naar hun zin te maken. Dit familiebedrijf denkt niet alleen aan de centen maar ze doen er werkelijk alles om het hun gasten naar de zin te maken. Aan het begin van de vakantie kom je er toe als gast, aan het eind neem je er als het ware afscheid van nieuwe vrienden...
's avonds rond kwart voor negen krijgen we nog vanaf het balkon een mooi zicht op het "Sextner Sonnenuhr" dat voor korte tijd mooi rood kleurt bij zonsondergang. We hebben later tijdens de vakantie nog rodere kleuren gezien maar het duurt maar heel even en als je het fototoestel niet bij de hand hebt ben je gegarandeerd te laat om dit vast te leggen.
De rit voor 2014 gaat dus naar het Hoch Pustertal in de Sextener Dolomieten, om het eenvoudig te maken logeren we in het dorp Sexten (Sesto) dat tijdens de eerste wereldoorlog ook al in de belangstelling was en zo goed als volledig vernield werd. De "souvenirs" van de oorlog zijn hier nog zeer talrijk aanwezig, worden waardig herdacht en in stand gehouden maar niet zo commercieel ge-exploiteerd zoals we dat in onze Vlaamse Velden gewoon zijn. Zo is er in Sexten een (gratis) degelijk uitgebouwde tentoonstelling door de plaatselijke heemkundige vereniging Bellum Aquilarium alsook een openluchtmuseum dat we jammer genoeg niet konden inpassen in ons programma.
We verbleven in Gästehaus Gruber, een zeer aangenaam adresje waar men er alles aan doet om het de gasten naar hun zin te maken. Dit familiebedrijf denkt niet alleen aan de centen maar ze doen er werkelijk alles om het hun gasten naar de zin te maken. Aan het begin van de vakantie kom je er toe als gast, aan het eind neem je er als het ware afscheid van nieuwe vrienden...
's avonds rond kwart voor negen krijgen we nog vanaf het balkon een mooi zicht op het "Sextner Sonnenuhr" dat voor korte tijd mooi rood kleurt bij zonsondergang. We hebben later tijdens de vakantie nog rodere kleuren gezien maar het duurt maar heel even en als je het fototoestel niet bij de hand hebt ben je gegarandeerd te laat om dit vast te leggen.
Na de lange autorit van de vorige dag en een verkwikkende nachtrust staan we om zeven uur 's morgens op het balkon reeds te genieten van de bergen.
We zijn naar hier gekomen om te wandelen, de eerste wandeling ziet er op papier redelijk relax uit, maar schijn bedriegt, er moet toch wel wat hoogte overwonnen worden en de afstand werd een beetje onderschat. Net zoals het vertrekpunt Coltrondo alm dat toch op bijna 1900m hoogte ligt en via een heel smal, steil, hobbelig en bochtig weggetje (nur für geübte fahrer...) met de auto kan worden bereikt van helemaal onderaan de Kreuzbergpass.
De eerste meters zijn tamelijk pittig en uitermate geschikt om de eerste zweetdruppels tot leven te wekken.
Nemesalmhütte (1877m) komt in zicht
De dieren verzamelen allemaal op dezelfde kale plaats boven op een heuvel naast de stal, hoewel ze volop de gelegenheid hebben om een wandelingetje te gaan doen.
Klammbachalm (1944m)
Er volgt nog een lange wandeling naar beneden, dan licht glooiend terug naar Nemes en Coltrondo alm.